Een tekening zoals het balspel gespeeld kan zijn. Linksboven aan de muur één van de stenen ringen.
Plattegrond bal veld, boven het zijaanzicht.
Tekening van balspelers in vol ornaat.
De naam van het spel zoals het nu veel wordt gespeeld is Pot-ta-pok. De ballen waren van rubber gemaakt, rubber van de Zapote boom en de spelers droegen als bescherming leren heup- en kniebeschermers. Ook wordt wel beweerd dat de binnenkant van de bal uit een schedel kon hebben bestaan. Twee partijen speelden het balspel, waarbij de ‘bal’ van ca. 5 kg, waarschijnlijk met de ellebogen, middel en/of heupen, door een stenen ring moest worden geworpen.
Balveld ‘Juego de Pelota’, met inzet de stenen ring.
Een balspeler met een heupworp.
Eén van de verhalen is dat de aanvoerder van de winnende partij werd geofferd, wat blijkbaar als een grote eer werd beschouwd. Hierbij zouden ze bij een overwinning vrij gelaten worden. Het verhaal gaat dan verder; de overwonnen soldaten werden de dagen voor de wedstrijd zodanig mishandeld dat ze nauwelijks op hun benen konden blijven staan. Ook mochten ze geen beschermende kleding dragen, ze hadden dan uiteraard geen schijn van kans en werden tenslotte allemaal geofferd.
Buiten het bal veld bevindt zich de ‘Tzompantli’ ofwel de muur van schedels. Men vermoedt dat de hoofden van de geofferde spelers aan een schedelrek werden bevestigd en daar een paar dagen bleven liggen, zodat iedereen ze kon zien. Na een paar dagen werden de hoofden verwijderd en hoogst waarschijnlijk buiten de stad gecremeerd.
Veel van het spel is nog onbekend, vandaar de vele verschillen in uitleg. Er zijn veel verhalen in omloop, maar van geen is het bewijs onomstotelijk bewezen.
Buiten het bal veld bevindt zich de ‘Tzompantli’ ofwel de muur van schedels. Men vermoedt dat de hoofden van de geofferde spelers aan een schedelrek werden bevestigd en daar een paar dagen bleven liggen, zodat iedereen ze kon zien. Na een paar dagen werden de hoofden verwijderd en hoogst waarschijnlijk buiten de stad gecremeerd.
Veel van het spel is nog onbekend, vandaar de vele verschillen in uitleg. Er zijn veel verhalen in omloop, maar van geen is het bewijs onomstotelijk bewezen.
Tekening van een schedelrek, het Tzompantli zoals het geweest kan zijn.
Platform met rijen uit steen gehakte hoofden. Men neemt aan dat hier schedelrekken op hebben gestaan.
De ereloge voor de koning.
Een intrigerend en zeer indrukwekkende bezienswaardigheid in ‘Chichén Itzá’ is het bal veld ‘Juego de Pelota’, het grootste in zijn soort in de Maya geschiedenis. Het is 135 mtr lang en 70 mtr breed met ongeveer 8 mtr hoge muren aan weerszijde van het veld. Aan de lange zijden waren aan elke kant stenen ringen bevestigd. Het bal veld is een uitzonderlijk bouwwerk. De akoestiek op het terrein is zo goed, dat je kunt horen alsof je naast elkaar staat, terwijl in werkelijkheid ieder aan een uiteinde van het veld staat.
Het is niet moeilijk om hier, foto links, de zittende Maya koning voor te stellen als leider van het spel. Een luguber verhaal is, dat de winnende aanvoerder zijn hoofd aanbied aan de verliezende aanvoerder. Dit lijkt vreemd, maar de Maya geloofden dat dit gebaar de allergrootste eer was. De winnende aanvoerder kreeg een directe reis naar de hemel, inplaats van de 13 stappen wat een Maya moet doorlopen om de hemel te bereiken.
