Voorwoord Trip
Toen ik werd uitgenodigd om mee te gaan voor een reis dwars door Saoudi Arabië, stond ik er eerst nogal sceptisch tegenover. Na een verblijf van ruim drie jaar in Jubail en de bekende tripjes naar b.v. Huf-Huf, Quatif, Abqaig etc. afgewerkt te hebben, dacht ik Saoudi Arabië wel zo’n beetje gezien te hebben.
Ik nam aan dat de rest wel zo ongeveer een beetje meer van hetzelfde zou zijn. Dit bleek een grote vergissing en verrassing, deze reis werd één van de mooiere die ik gedurende ons verblijf in het buitenland heb ondernomen. Om het bijzondere karakter van deze tocht te beschrijven is niet eenvoudig, maar wil toch een poging toe wagen.
De tocht zou gaan langs een aantal zeer oude plaatsen en nederzettingen, al genoemd in het oude testament, deze wetenswaardigheden heb ik van Derrick opgestoken. Het bekijken van de ruines van vestigingen en ten slotte als hoogtepunt een bezoek aan Medina Saleh, een normaliter verboden gebied.
Het zou een tocht gaan worden van 5.000 km en deze afstand wilden we in 5 dagen afleggen. Buiten het bezichtigen van een aantal zeer oude bouwwerken, een Scuba Dive in de Rode Zee, het bezoeken van vrienden van Derrick Lee en het genieten van een redelijke nachtrust, moest er ook nog zo'n 1.000 km per dag worden gereden.
Derrick en ik sliepen in de open lucht op vouwbedden van Derrick. Tegen de koude nachten hadden we onze dekbedden van huis meegenomen, tegen de wind en regen sloegen we maar een stuk plastic over de dekbedden.
Ik nam aan dat de rest wel zo ongeveer een beetje meer van hetzelfde zou zijn. Dit bleek een grote vergissing en verrassing, deze reis werd één van de mooiere die ik gedurende ons verblijf in het buitenland heb ondernomen. Om het bijzondere karakter van deze tocht te beschrijven is niet eenvoudig, maar wil toch een poging toe wagen.
De tocht zou gaan langs een aantal zeer oude plaatsen en nederzettingen, al genoemd in het oude testament, deze wetenswaardigheden heb ik van Derrick opgestoken. Het bekijken van de ruines van vestigingen en ten slotte als hoogtepunt een bezoek aan Medina Saleh, een normaliter verboden gebied.
Het zou een tocht gaan worden van 5.000 km en deze afstand wilden we in 5 dagen afleggen. Buiten het bezichtigen van een aantal zeer oude bouwwerken, een Scuba Dive in de Rode Zee, het bezoeken van vrienden van Derrick Lee en het genieten van een redelijke nachtrust, moest er ook nog zo'n 1.000 km per dag worden gereden.
Derrick en ik sliepen in de open lucht op vouwbedden van Derrick. Tegen de koude nachten hadden we onze dekbedden van huis meegenomen, tegen de wind en regen sloegen we maar een stuk plastic over de dekbedden.
De vier deelnemers aan de trip op de ’Jebel Burnus’, v.l.n.r. de Engelsman Derrick Lee, ondergetekende, dr. Willem de Ruyter en Jan Luk. Op de achtergrond de ’Qasr Zabal’.
Jan Luk en Willem de Ruyter hadden het geluk om een klein tweepersoons tentje bij bewoners van het Compound te kunnen bemachtigen, wat toch wel een stuk comfortabeler slapen is dan wat Derrick en ik deden.
Wij gingen met z´n vieren in twee auto’s, dit heeft als voordeel dat in geval van pech van één der wagens, de ander kon slepen. Het pakken van de wagens was een vrij omslachtig werkje. Buiten de gebruikelijke artikelen namen we voor iedere wagen nog een extra reserve wiel mee. Verder een complete gereedschapskist, schop, twee twintig liter jerrycans met drinkwater, idem met benzine, verder sleepkabels en startkabels. Verder eten voor vijf dagen, een kooktoestel, vier diving sets, slaap benodigdheden, kleren, foto apparatuur en verbandmiddelen. In verband met het overdragen van de werkzaamheden van Willem aan een collega, vertrokken we pas ’s middags om kwart over één op 31 oktober 1979 vanuit onze compound bij Jubail.
Derrick Lee, een wat oudere Engelsman, was al jaren in Saoudi Arabië en had er gewerkt als Civil Engineer bij British Aircraft Corporation. Door zijn langdurig verblijf in Saoudi Arabië was Derrick de taal en gewoontes al aardig meester, wat bij het organiseren van zo’n trip van grote waarde was. Hij was het ook die de noodzakelijke papieren in orde had gemaakt om het doel van onze trip n.l. Medina Saleh te kunnen bezichtigen. Zonder schriftelijke toestemming van de autoriteiten kom/kwam je dat gebied niet in.
De inwendige mens werd ook door hem verzorgd, hij had alles tot in detail uitgewerkt. Als we s’avonds ergens aankwamen ging hij met zijn kooktoestel aan de slag en maakte een heerlijk maal. Ook het ontbijt nam hij voor zijn rekening, want een echte Engelsman zou zijn beroemde breakfest niet gauw door een Nederlander laten verpesten, toch? Hij verzorgde het eten, maar de afwas en opruimen was voor ons drieën en zo hoorde het ook.
Wij gingen met z´n vieren in twee auto’s, dit heeft als voordeel dat in geval van pech van één der wagens, de ander kon slepen. Het pakken van de wagens was een vrij omslachtig werkje. Buiten de gebruikelijke artikelen namen we voor iedere wagen nog een extra reserve wiel mee. Verder een complete gereedschapskist, schop, twee twintig liter jerrycans met drinkwater, idem met benzine, verder sleepkabels en startkabels. Verder eten voor vijf dagen, een kooktoestel, vier diving sets, slaap benodigdheden, kleren, foto apparatuur en verbandmiddelen. In verband met het overdragen van de werkzaamheden van Willem aan een collega, vertrokken we pas ’s middags om kwart over één op 31 oktober 1979 vanuit onze compound bij Jubail.
Derrick Lee, een wat oudere Engelsman, was al jaren in Saoudi Arabië en had er gewerkt als Civil Engineer bij British Aircraft Corporation. Door zijn langdurig verblijf in Saoudi Arabië was Derrick de taal en gewoontes al aardig meester, wat bij het organiseren van zo’n trip van grote waarde was. Hij was het ook die de noodzakelijke papieren in orde had gemaakt om het doel van onze trip n.l. Medina Saleh te kunnen bezichtigen. Zonder schriftelijke toestemming van de autoriteiten kom/kwam je dat gebied niet in.
De inwendige mens werd ook door hem verzorgd, hij had alles tot in detail uitgewerkt. Als we s’avonds ergens aankwamen ging hij met zijn kooktoestel aan de slag en maakte een heerlijk maal. Ook het ontbijt nam hij voor zijn rekening, want een echte Engelsman zou zijn beroemde breakfest niet gauw door een Nederlander laten verpesten, toch? Hij verzorgde het eten, maar de afwas en opruimen was voor ons drieën en zo hoorde het ook.
Een reisverslag van een trip van 5.000 km dwars door Saoudi Arabië.
Wij maakten deze reis niet, zoals bovenstaande tekening misschien suggereert, per kameel maar met comfortabele airconditioned auto's.
Wij maakten deze reis niet, zoals bovenstaande tekening misschien suggereert, per kameel maar met comfortabele airconditioned auto's.