De Maya’s kende het gebruik van metaal niet, simpelweg omdat het in hun gebied niet voorkwam, of althans, ze niet wisten of het er eventueel zou zijn omdat het b.v. te diep zat. Hoe bouwden ze dan die kolossale tempels en bewerkten ze al die beelden en hiërogliefen?

     Het antwoord is met behulp van o.a. het 'Obsidiaan' een vulkanisch glas, dat ontstaat als siliciumrijke lava snel afkoelt en hard wordt. Door een speciale manier van bewerken kon het Obsidiaan geschikt gemaakt worden voor diverse doeleinden zoals; gereedschap, speerpunten en messen. Maar ook sieraden en offergaven werden van Obsidiaan gemaakt. Dat werpt dan gelijk de vraag op, hoe zou het Maya rijk eruit hebben gezien als ze wel op de hoogte waren geweest van het gebruik van metaal.
Ruwe Obsidiaan ’knollen’ werden met doelgerichte slagen bewerkt tot Obsidiaan kernen. Met behulp van houten gereedschap, zie hiernaast, kon men hiervan scherven afduwen.
Schematische weergave van een houten trekhaak waarin de ruwe stukken Obsidiaan werden bewerkt. De haak werd tegen de rand van de kern gezet en met een korte ruk brak van de kern een lange scherf.
Handbijl
Offerbeeldje
Mes
     De Maya's, waren meesters in het uitsnijden en bewerken van Obsidiaan. Ze maakten er echte kunstwerken van, zoals grote ingewikkeld gevormde scepters, die uit één stuk vulkanisch glas werden vervaardigd. Tevens werden vlijmscherpe dunne flinters obsidiaan gebruikt als spiegel.