Bij aankomst op het vliegveld Hato in Curaçao, werd ik afgehaald door de plantmanager van het Dokproject met zijn zoon. Toen ik mijn koffers in de bagageruimte van zijn auto wilde leggen, zag ik tot mijn grote vreugde een aantal duikflessen en overige duikapparatuur. Mijn broer en ik, met een paar vrienden, waren zonder te weten dat ik ooit naar Curaçao uitgezonden zou worden, lid geworden van de ´De Goudse Sportduikers´ om te proberen ons duikbrevet te halen. Het is toen echter alleen bij trainen gebleven. We trainden ons helemaal suf, baantjes trekken met en zonder vinnen, met twee vinnen dan weer met één vin! We hadden een prima conditie, alleen aan trainen met duikequipment wat wij zo graag wilden, kwamen we niet toe. Later hoorden we dat de directie van het zwembad liever niet had dat er met flessen werd gedoken, bang dat de tegels van het bad zouden beschadigen. We hebben toen gelijk ons lidmaatschap maar opgezegd.
Eén van de eerste dingen die je gaat doen als je op Curaçao aankomt, is met iemand meegaan naar een mooie baai. Je had in Nederland al zulke geweldige verhalen gehoord over het lekkere water, de mooie vissen en het prachtige koraal, dat je er bij de eerste de beste gelegenheid naar toe wilde. Een mooie baai zoeken is niet zo moeilijk, want er zijn er vele. Omdat ik toen nog geen auto had was ik blij om met iemand, die ook in de Pasanggraham logeerde, kon meerijden. Mijn eerste bezoek aan een baai was op Westpunt. Dat het onder water mooi zou zijn had ik dus wel gehoord maar dat het zó mooi was dat had ik nooit durven dromen.
Eén van de eerste dingen die je gaat doen als je op Curaçao aankomt, is met iemand meegaan naar een mooie baai. Je had in Nederland al zulke geweldige verhalen gehoord over het lekkere water, de mooie vissen en het prachtige koraal, dat je er bij de eerste de beste gelegenheid naar toe wilde. Een mooie baai zoeken is niet zo moeilijk, want er zijn er vele. Omdat ik toen nog geen auto had was ik blij om met iemand, die ook in de Pasanggraham logeerde, kon meerijden. Mijn eerste bezoek aan een baai was op Westpunt. Dat het onder water mooi zou zijn had ik dus wel gehoord maar dat het zó mooi was dat had ik nooit durven dromen.
Zo snel mogelijk ben ik lid geworden van de ´Centrale Duikschool Curaçao´ de CDC. ´s Avonds kregen we theorieles en in het weekend was het naar één van de mooie baaien voor de praktijk training.
In Curaçao doken wij altijd vanaf de kant. Er waren toen niet veel bootjes of heel duur om te huren. Er zijn veel baaien met fijn zand, je kan dan rustig je flippers aandoen en is het maar een klein stukje zwemmen en dan begint gelijk het diepere water met het mooie koraal en de prachtige vissen.
Hier deden we het allemaal voor.
Mijn ´SEA DIVING CERTIFICATE´ no. 042
Getekend door o.a. de befaamde Jan ’Cappy’ Lenderink
In Curaçao doken wij altijd vanaf de kant. Er waren toen niet veel bootjes of heel duur om te huren. Er zijn veel baaien met fijn zand, je kan dan rustig je flippers aandoen en is het maar een klein stukje zwemmen en dan begint gelijk het diepere water met het mooie koraal en de prachtige vissen.
Hier deden we het allemaal voor.
Mijn ´SEA DIVING CERTIFICATE´ no. 042
Getekend door o.a. de befaamde Jan ’Cappy’ Lenderink
Fred Fischer met zijn Hasselblad camera. Wie de dames zijn, weet ik niet, dacht dat het verpleegsters waren. Het zou leuk zijn om de foto’s die Fred van hen maakte hier bij te zetten. Ik maakte deze foto toen Fred zelf met zijn camera bezig was. Misschien moet ik eens in het Nationaal Archief Curaçao gaan kijken.
De praktijklessen waren vrij pittig, je kon goed merken dat er een aantal oud marine mannen in het bestuur en bij de instructeurs zaten. Eén van de oefeningen die toen werden gegeven, maar die nu verboden zijn wegens mogelijke risico's, was een vrije opstijging vanaf zo´n 15 á 20 mtr. Deze oefening hield in dat we onze duikflessen op de zandbodem aflegden, even nog wat adem bleven halen en dan al uitademend rustig op moesten stijgen, er daarbij wel voor zorgen om onder de grootste opstijgende luchtbellen te blijven. De instructeur die met ons mee naar boven ging had vooraf al bij de briefing gezegd dat als je onderweg naar boven niet uitademde, hij je zo hard in je maag zou stompen dat je al kotsend wel zou moeten uitademen. En hij zag er naar uit dat hij het nog meende ook. Boven aangekomen even uithijgen, extra diepe teug lucht en terug flipperen naar je ademautomaat, eerst een paar teugjes lucht en dan de fles over je hoofd weer omdoen.
Een andere oefening was, met z´n allen in een kring zittend, onze flessen op de bodem te leggen, uiteraard op een zandbodem, een metertje of 10 uit elkaar en dan op een teken van instructeur allemaal tegelijk naar de fles van je buurman zwom en daar dan weer gauw een teugje lucht namen en zo een kwartiertje doorgingen. Wat toen ook getraind werd, was het z.g. buddy-breathen, oefenen met gebruikmaken van je ene regulator, die je afwisselend zelf gebruikte en dan weer aan je buddy aanbood. Hierbij hield je samen de ene regulator vast, vrij vermoeiend. Deze manier van buddy-breathen is nu ook verboden, je heb nu altijd 2 regulators.
Een andere oefening was, met z´n allen in een kring zittend, onze flessen op de bodem te leggen, uiteraard op een zandbodem, een metertje of 10 uit elkaar en dan op een teken van instructeur allemaal tegelijk naar de fles van je buurman zwom en daar dan weer gauw een teugje lucht namen en zo een kwartiertje doorgingen. Wat toen ook getraind werd, was het z.g. buddy-breathen, oefenen met gebruikmaken van je ene regulator, die je afwisselend zelf gebruikte en dan weer aan je buddy aanbood. Hierbij hield je samen de ene regulator vast, vrij vermoeiend. Deze manier van buddy-breathen is nu ook verboden, je heb nu altijd 2 regulators.
Een ander mooi evenement was een soort onderwater rally in het kader van de jaarlijkse scuba-duikwedstrijden om de Jan Thiel wisselbeker. Het werd gehouden, hoe kan het ook anders, in de baai van Jan Thiel. Deze keer was het de beurt aan de CDC om een leuk onderwater parkoers uit te zetten en dat werd gedaan door de heren W. Blok en J.H. Ruygrok. Er deden 50 personen dus 25 buddyparen aan mee van 2 duik verenigingen, 2 clubs hadden afgezegd.
Mijn buddy Sonja Heidsick en ik, zie foto´s boven, werden vierde met 75 punten. Toch niet slecht als je ervan uitgaat dat de eerste twee winnende paren in het bestuur van de CDC zaten, zelf ook duikinstructeur waren en dus over veel duikervaring beschikten. Van het derde paar was Percy Sweetnam beroepsduiker, van E. Kommeroh weet ik niets. Als je in zo´n gezelschap vierde wordt dan hoef je je niet te schamen, toch?
Mijn buddy Sonja Heidsick en ik, zie foto´s boven, werden vierde met 75 punten. Toch niet slecht als je ervan uitgaat dat de eerste twee winnende paren in het bestuur van de CDC zaten, zelf ook duikinstructeur waren en dus over veel duikervaring beschikten. Van het derde paar was Percy Sweetnam beroepsduiker, van E. Kommeroh weet ik niets. Als je in zo´n gezelschap vierde wordt dan hoef je je niet te schamen, toch?
"Helaas moest een negental buddy-paren, die de meest elementaire veiligheidsoefeningen, het ’buddy-breathen’ niet beheersten wegens vroegtijdige bovenkomst tijdens deze vaardigheidsoefening gediskwalificeerd worden".
Het is niet zo dat al ben je lid van een duikclub, je dan automatisch alle basiskennis van het duiken onder de knie heb. Het Curaçaose dagblad de Amigoe van 25 oktober 1970 schreef over de scuba-duikwedstrijd o.a.:
Het ’buddy-breathen’ waar in dit artikel over gesproken werd en zoals wij dat toen deden, mag nu niet meer. Je gaat nu duiken met twee regulators, waarvan de reserve (aangesloten op de octopus) dient als eventuele reserve voor je buddy. Je geef nooit meer je eigen regulator aan je buddy, of een andere in nood zijnde duiker.
De CDC was een goede duikschool, gerund door enthousiaste vrijwilligers. Als je de uitslagen leest van deze wedstrijd, het was uiteraard wel een moment opname, blijkt dat de eerste 11 deelnemende paren lid waren van de CDC. Tegen de tijd dat wij weggingen uit Curaçao was de CDC bezig een clubhuis te bouwen op een piertje bij het Avila Beach Hotel. De reden waarom de club is opgeheven weet ik niet, maar het is wel verschrikkelijk jammer.
Er is veel veranderd in de sportduikwereld. De CDC maakte net als praktisch alle duikclubs in die tijd gebruik van duiktabellen die waren gebaseerd op de Amerikaanse Marine Decompressietabellen. Er zijn nu veel internationale duikorganisatie, zoals de PADI, NAUI, BSAC, SSI en nog anderen. Werd er vroeger door sportduikers alleen met gecomprimeerde lucht gedoken, tegenwoordig zijn ook andere gasmengsels zoals Nitrox voor sportduikers beschikbaar. Ook aan de uitrusting zelf is veel veranderd en verbeterd. Wij doken op Curaçao alleen in een T-shirt met een life vest en loodgordel. Het fel oranje gekleurde life vest bevatte een kleine CO patroon en een opblaasslangetje. Dit type life vest werd alleen gebruikt om, als je bij het duiken in problemen kwam, je dan boven water je life vest door de CO patroon of door het opblaasslangetje kon opblazen. Nu is duiken met zo´n multifunctioneel jacket, waarmee je o.a. perfect kunt trimmen, een groot genoegen. Ik heb er in Mexico in 2004 voor het eerst mee gedoken, toen daar gelijk maar mijn 3e certificaat, nu het officele PADI, gehaald.
Het ’buddy-breathen’ waar in dit artikel over gesproken werd en zoals wij dat toen deden, mag nu niet meer. Je gaat nu duiken met twee regulators, waarvan de reserve (aangesloten op de octopus) dient als eventuele reserve voor je buddy. Je geef nooit meer je eigen regulator aan je buddy, of een andere in nood zijnde duiker.
De CDC was een goede duikschool, gerund door enthousiaste vrijwilligers. Als je de uitslagen leest van deze wedstrijd, het was uiteraard wel een moment opname, blijkt dat de eerste 11 deelnemende paren lid waren van de CDC. Tegen de tijd dat wij weggingen uit Curaçao was de CDC bezig een clubhuis te bouwen op een piertje bij het Avila Beach Hotel. De reden waarom de club is opgeheven weet ik niet, maar het is wel verschrikkelijk jammer.
Er is veel veranderd in de sportduikwereld. De CDC maakte net als praktisch alle duikclubs in die tijd gebruik van duiktabellen die waren gebaseerd op de Amerikaanse Marine Decompressietabellen. Er zijn nu veel internationale duikorganisatie, zoals de PADI, NAUI, BSAC, SSI en nog anderen. Werd er vroeger door sportduikers alleen met gecomprimeerde lucht gedoken, tegenwoordig zijn ook andere gasmengsels zoals Nitrox voor sportduikers beschikbaar. Ook aan de uitrusting zelf is veel veranderd en verbeterd. Wij doken op Curaçao alleen in een T-shirt met een life vest en loodgordel. Het fel oranje gekleurde life vest bevatte een kleine CO patroon en een opblaasslangetje. Dit type life vest werd alleen gebruikt om, als je bij het duiken in problemen kwam, je dan boven water je life vest door de CO patroon of door het opblaasslangetje kon opblazen. Nu is duiken met zo´n multifunctioneel jacket, waarmee je o.a. perfect kunt trimmen, een groot genoegen. Ik heb er in Mexico in 2004 voor het eerst mee gedoken, toen daar gelijk maar mijn 3e certificaat, nu het officele PADI, gehaald.
Wij zijn er klaar voor. Sonja was één van de weinige die met een eigen wetsuite dook. Bij Sonja is goed te zien de afsluiter met reserve handel op haar fles.
Het water in voor onze eerste opdracht van de onderwater rally.
Het door de bestuursleden van de CDC zelf ontworpen Certificate. In 2008 heb ik daar met Hans Vrolijk, eigenaar van het Airport Hotel, over gesproken. Ik had een copie van mijn Certificaat bij me om hem te laten zien. Hij was toen net herstellende van een beroerte, het spreken ging moeizaam, maar hij was verrukt zo'n certificaat weer eens te zien.
Hij vertelde me dat hij één van de ontwerpers was van het Certificaat. Het was aan de Nederlands Onderwatersport Bond opgestuurd om het ook op Curacao als goedgekeurd document te gebruiken. Echter, voordat de goedkeuring afkwam was de Centrale Duikschool Curaçao helaas al ter zielen. Op de foto rechts Hans Vrolijk.
Hij vertelde me dat hij één van de ontwerpers was van het Certificaat. Het was aan de Nederlands Onderwatersport Bond opgestuurd om het ook op Curacao als goedgekeurd document te gebruiken. Echter, voordat de goedkeuring afkwam was de Centrale Duikschool Curaçao helaas al ter zielen. Op de foto rechts Hans Vrolijk.
1 - R. Wolf en H. Dijkhoffz 20 punten
2 - H. Vrolijk en R. Westerbeek 65 punten
3 - E. Kommeroh en P. Sweetnam 70 punten
4 - S. Heidsick en W. van Oel 75 punten
5 - J. de Graaf en C. van der Plaat 97 punten
2 - H. Vrolijk en R. Westerbeek 65 punten
3 - E. Kommeroh en P. Sweetnam 70 punten
4 - S. Heidsick en W. van Oel 75 punten
5 - J. de Graaf en C. van der Plaat 97 punten
De CDC organiseerde regelmatig duik thema´s. Zo werd eens een cursus onderwater fotografie georganiseerd. Deze cursus werd gegeven door de bekende Curaçaoënaar Fred Fischer.
Fred was van Oostenrijkse afkomst en bij het uitbreken van de tweede wereldoorlog werden op de Antillen alle Duits sprekende mensen bij voorbaat opgepakt en geinterneerd, zo ook Fred. Hij werd samen met zijn joods Curaçaose vrouw, een nazaat van één der oudste families van Curaçao, met zijn oude moeder opgesloten in een kamp met echte nazi´s op Bonaire. De verontwaardiging op Curaçao was terecht zeer groot.
Er werden volgens wet PB 1940 no. 38 ook nog 2 lokale Curaçaoënaars en 1 Arubaan geinterneerd.
Fred was van Oostenrijkse afkomst en bij het uitbreken van de tweede wereldoorlog werden op de Antillen alle Duits sprekende mensen bij voorbaat opgepakt en geinterneerd, zo ook Fred. Hij werd samen met zijn joods Curaçaose vrouw, een nazaat van één der oudste families van Curaçao, met zijn oude moeder opgesloten in een kamp met echte nazi´s op Bonaire. De verontwaardiging op Curaçao was terecht zeer groot.
Er werden volgens wet PB 1940 no. 38 ook nog 2 lokale Curaçaoënaars en 1 Arubaan geinterneerd.
Onderwater Rally
M'n duikcertificaat haalde ik op 20-mei-1970.
Een deelneemsters krijgt onderwater instructies. Acht wordt aangegeven, de instelling van het diafragma?
Zie ook: Fred Fischer, Fotograaf op Curacao Nationaal Archief Curacao
Zie voor de Interneringskampen WO2 het Nationaal Archief Curacao
Zie voor de Interneringskampen WO2 het Nationaal Archief Curacao
We staan hier na de duik nog even te praten met de moeder en zus? van Sonja. Ze is blij dat ze haar dochter weer terug zag.
In 1970 organiseerde het comité Waterfestival een prestatietocht over verschillende afstanden, met als eindpunt de baai van Hotel Avila. Ikzelf heb de tocht van 6 km snorkelend gezwommen vanaf Jan Thiel naar Avilla. Het vaantje suggereert dat het een scuba onderwater tocht was, gezien de flessen, dat was niet zo het was echt snorkelen. De Amigo van 4 mei 1970 schreef hierover:
Fred had een fotozaak, op de Schottegatweg-Oost nabij Saliña, daar kregen we eerst uitgebreide theorie lessen. Later gingen we het geleerde in de praktijk brengen. De baai waar we gingen duiken weet ik me niet meer te herinneren. Wat mij het meest is bijgebleven, is dat Fred, hij moet toen al dik in de zeventig zijn geweest, met dubbele flessen, haast het water in- en uit geholpen moest worden. Hij kroop als een krab over de bodem, maar hij dook toch maar op die leeftijd. Fantastische kerel, mijn grote duik voorbeeld!
Fred Fischer is in 1905 geboren en in 1981 overleden.
Fred Fischer is in 1905 geboren en in 1981 overleden.
Wij gingen, rond 1970, onze flessen vullen bij de zuurstof-fabriek de Curacao Oxygen Company, Inc. onder leiding toen van de oud marine officier ltz1, Jan 'Cappy' Lenderink.
Die fabriek was vlak bij de ingang van de Curaçaose Dok Maatschappij. Als je zelf geen fles had kon je er daar 1 huren en na afloop van de duik daar weer inleveren. In tegestelling tot nu, werden de flessen bij CuZuFa (Curacaouse Zuurstof Fabriek) in een bak met water gezet en dan gevuld. Het ging daar altijd heel gemoedelijk aan toe, zoals zoveel dingen op Curaçao toen en naar ik hoop ook nu nog.
Nu is het zo dat je bij alle duikscholen je flessen kan vullen en dat zijn er nu heel veel. Flessen met speciale mengsels zoals Nitrox is ook al geen probleem meer om ze gevuld te krijgen.
Die fabriek was vlak bij de ingang van de Curaçaose Dok Maatschappij. Als je zelf geen fles had kon je er daar 1 huren en na afloop van de duik daar weer inleveren. In tegestelling tot nu, werden de flessen bij CuZuFa (Curacaouse Zuurstof Fabriek) in een bak met water gezet en dan gevuld. Het ging daar altijd heel gemoedelijk aan toe, zoals zoveel dingen op Curaçao toen en naar ik hoop ook nu nog.
Nu is het zo dat je bij alle duikscholen je flessen kan vullen en dat zijn er nu heel veel. Flessen met speciale mengsels zoals Nitrox is ook al geen probleem meer om ze gevuld te krijgen.
Amigo di Curaçao, maandag 4 mei 1970
Skindive prestatietocht
WILLEMSTAD - Aan de skindive-prestatietocht in het kader van het Waterfestival namen 160 zwemmers deel: 85 aan de 9 km tocht met als startpunt Caracasbaai, 46 aan de 6 km tocht met als startpunt Jan Thiel en 29 aan de 2 km tocht met als startpunt het Flamboyant Beach Hotel. Zes deelnemers aan de 9 km tocht bereikten het eindpunt (Hotel Avila) niet maar vielen onderweg uit.
Bij de deelnemers aan de 6 km tocht was er één uitvaller, terwijl alle deelnemers aan de 2 km tocht het tot het einde toe volhielden. Drie personen werden gediskwalificeerd op de 9 km afstand, één op de 6 km tocht en geen op de 2 km tocht.
Skindive prestatietocht
WILLEMSTAD - Aan de skindive-prestatietocht in het kader van het Waterfestival namen 160 zwemmers deel: 85 aan de 9 km tocht met als startpunt Caracasbaai, 46 aan de 6 km tocht met als startpunt Jan Thiel en 29 aan de 2 km tocht met als startpunt het Flamboyant Beach Hotel. Zes deelnemers aan de 9 km tocht bereikten het eindpunt (Hotel Avila) niet maar vielen onderweg uit.
Bij de deelnemers aan de 6 km tocht was er één uitvaller, terwijl alle deelnemers aan de 2 km tocht het tot het einde toe volhielden. Drie personen werden gediskwalificeerd op de 9 km afstand, één op de 6 km tocht en geen op de 2 km tocht.
Fred Fischer
Fred won de prestigieuze
World Press Photo Award 1956.
World Press Photo Award 1956.
