Wij logeerden in het ´Hotel Gran Porto Real´, gelegen in Playa del Carmen, een stadje ongeveer een 60 min. autorijden vanaf het vliegveld van Cancun. Het is een prachtig vrij nieuw hotel met 270 kamers, allen voorzien van airco. Wij sliepen op de eerste verdieping in een z.g. Junior Suite, mooie kamers met een leuk balkonnetje. De ligging van het hotel is niet alleen aan het strand maar praktisch in Playa del Carmen. ’s Avonds gingen we vaak even het stadje in, het was vanaf ons hotel maar een kleine 200 mtr. De belangrijkste straat is de Fifth Avenue, een lange straat met aan beide kanten allemaal winkeltjes en diverse ander zaakjes.
Het hotel heeft o.a. een buffetrestaurant, twee á la carte restaurants, drie bars en een buitenbar. Verder zijn er drie zwembaden, waarvan één groot zoetwater buitenbad, een zwembad op het dak en een binnenbad. Er zijn verder een fitness centrum, tennisbaan, winkeltje, een PADI duikcentrum, speelruimte voor de kids, zee activiteiten in de vorm van kajaks, surfplanken enz. We werden regelmatig door de schoonmaaksters verrast met van schone badhanddoeken gevouwen dierfiguren belegd met bloemblaadjes. We vonden het eigenlijk zonde om ze weer uit elkaar te moeten halen, zie onderste foto’s.
Het hotel heeft o.a. een buffetrestaurant, twee á la carte restaurants, drie bars en een buitenbar. Verder zijn er drie zwembaden, waarvan één groot zoetwater buitenbad, een zwembad op het dak en een binnenbad. Er zijn verder een fitness centrum, tennisbaan, winkeltje, een PADI duikcentrum, speelruimte voor de kids, zee activiteiten in de vorm van kajaks, surfplanken enz. We werden regelmatig door de schoonmaaksters verrast met van schone badhanddoeken gevouwen dierfiguren belegd met bloemblaadjes. We vonden het eigenlijk zonde om ze weer uit elkaar te moeten halen, zie onderste foto’s.
Het fantastische hotel in zijn volle glorie.
Boven het grote zwembad met de bar.
Onder de lobby en één van onze kamers.
Onder de lobby en één van onze kamers.
De kinderen hadden hier de tijd van hun leven, v.l.n.r. Joeri, Coen, Ben en Elke.
Coen en Ben waren jongens die ook in het hotel logeerden en waar ze veel mee speelden.
Joeri had zijn Miami Vice (without alcohol), maar op de rand van het zwembad gezet.
Alle vier hadden een T- shirt tegen de vaak (te) felle zon.
Coen en Ben waren jongens die ook in het hotel logeerden en waar ze veel mee speelden.
Joeri had zijn Miami Vice (without alcohol), maar op de rand van het zwembad gezet.
Alle vier hadden een T- shirt tegen de vaak (te) felle zon.
Zwembad even afwisselen met het strand.
We hadden het niet gemakkelijk daar, saai!
We hadden het niet gemakkelijk daar, saai!
Coen, Ben en Joeri, waar je ook bent op de wereld, het strand is en blijft altijd leuk.
Ja Joeri, dat is even moeilijk kiezen, hé?
Maar hij bekijkt alles rustig en dan kiezen.
Maar hij bekijkt alles rustig en dan kiezen.
Op een paar plaatsen in het zwembad waren grote halfronde betegelde verhogingen gemaakt van zo’n 25 á 30 cm. Hier kon je lekker op liggen luieren. Sommigen, waaronder wij hadden hier regelmatig onze ligbedden op gezet, zo konden we heerlijk met onze benen in het water hangen.
Als we niet ergens naar toe gingen, waren de kinderen de hele dag in en bij het zwembad. Ze hadden al snel vrienden gemaakt, Coen en Ben. Dus van ’s morgens vroeg tot 7 uur s’avonds was het spelen drinken, eten, zwemmen, fantastisch. We hadden geen omkijken naar ze. Tussen de middag, als wij gingen lunchen, bleven de kinderen aan het zwembad eten, een patatje met een hamburger of zo. Hiervoor was vlak bij de bar een tent waar het middageten werd opgediend in ronde warmhoud schalen. Hieruit konden ze zelf kiezen wat ze lekker vonden. Voor het restaurant moest je je omkleden en dat vonden ze maar niks, verloren tijd, toch?
Als je wat wilde drinken zei je maar tegen de bediening wat je wilde en het werd gelijk gebracht, of je ging zelf naar de bar en bestelde wat je graag wilde. Miami Vice without alcohol was het favoriete drankje van ze. Een paar Euro per dag voor de bediening en schoonmaak doet wonderen.
Tegen de zeer hoge temperaturen en onbarmhartige zon, speciaal tussen 11 uur en 3 uur droegen we T-shirts, ook in het water. Joeri had ondanks alle voorzorgen toch een flinke brandblaar opgelopen, waar zelfs een dokter en speciale zalf aan te pas kwamen.
Als we niet ergens naar toe gingen, waren de kinderen de hele dag in en bij het zwembad. Ze hadden al snel vrienden gemaakt, Coen en Ben. Dus van ’s morgens vroeg tot 7 uur s’avonds was het spelen drinken, eten, zwemmen, fantastisch. We hadden geen omkijken naar ze. Tussen de middag, als wij gingen lunchen, bleven de kinderen aan het zwembad eten, een patatje met een hamburger of zo. Hiervoor was vlak bij de bar een tent waar het middageten werd opgediend in ronde warmhoud schalen. Hieruit konden ze zelf kiezen wat ze lekker vonden. Voor het restaurant moest je je omkleden en dat vonden ze maar niks, verloren tijd, toch?
Als je wat wilde drinken zei je maar tegen de bediening wat je wilde en het werd gelijk gebracht, of je ging zelf naar de bar en bestelde wat je graag wilde. Miami Vice without alcohol was het favoriete drankje van ze. Een paar Euro per dag voor de bediening en schoonmaak doet wonderen.
Tegen de zeer hoge temperaturen en onbarmhartige zon, speciaal tussen 11 uur en 3 uur droegen we T-shirts, ook in het water. Joeri had ondanks alle voorzorgen toch een flinke brandblaar opgelopen, waar zelfs een dokter en speciale zalf aan te pas kwamen.
Bij terugkeer in onze hotelkamers werden we regelmatig verrast op leuke van schone handdoeken gemaakte dierfiguren.
